Tynk strukturalny – zalety, wady, rodzaje i tynkowanie

Tynk strukturalny to tanki tynk ozdobny, w którym po nałożeniu możemy tworzyć pewne formy, wzorce i faktury, inaczej: struktury.

Właśnie ze względu na możliwość tworzenia własnych stylów żłobień wielu Klientów wybiera tynki strukturalne.

Oczywiście, jak każde rozwiązanie, mają one pewne wady, które mogą uniemożliwiać zastosowanie w danym przypadku.

Jakie to wady, jak przeprowadza się tynkowanie oraz jakie są rodzaje takich tynków ozdobnych, wyjaśnimy w dzisiejszym artykule.

Tynk strukturalny zewnętrzny i wewnętrzny

Chociaż częściej spotyka się zastosowanie tynków ozdobnych wewnątrz mieszkań, wielu producentów nie daje przeciwwskazań do ich używania, wykonując elewacje zewnętrzne domów i elewacje budynków.

Tynk strukturalny może być stosowany prawie do każdego rodzaju ścian: z betonu, gipsu, cementu, a nawet drewna.

Jego głównymi zaletami są: wodoodporność przy jednoczesnym przepuszczaniu pary wodnej, wysoka odporność na zniszczenia (co ma znaczenie zwłaszcza przy elewacjach domów) oraz możliwość stworzenia własnych wzorów.

Tynk strukturalny najczęściej ma za bazę mieszaninę dyspersji akrylowych z dodatkami mineralnymi i kruszywem z marmuru. Nie ma natomiast kruszywa w postaci kamyków, jak tynk mozaikowy.

Tynk taki może być barwiony dogłębnie już w procesie produkcji i tak zapakowany lub może mieć kolor neutralny (biały). W tym drugim przypadku po zaschnięciu stostuje się farby strukturalne, by nadać powierzchni odpowiedni kolor.

Dochodzimy do pierwszej wady, jaką ma trynk strukturalny. Cena za 10 kg waha się od 250 do 450 zł, zależnie od producenta. Przy grubości warstwy 1,5 mm na 1 m² zużyjemy średnio 2 kg tynku. Jak więc łatwo zauważyć, tynki ozdobne są dosyć drogie. Zwłaszcza zaś, jeśli chcemy mieć możliwość wykonywania głębszych żłobień i zastosujemy warstwę 3 mm – wtedy wydajność może wzrosnąć aż do 5 kg na 1 m².

Inne wady tynku ozdobnego

Teoretycznie producenci nie wymagają podkładów pod tynk strukturalny, ale w praktyce zaleca się stosowanie warstwy wyrównawczej i ulepszającej przyczepność. Stosuje się w tym celu tynk mineralny. Często trzeba też gruntować powierzchnię odpowiednim podkładem lub preparatem. Tynk cementowo-wapienny wymaga zaś schnięcia przez miesiąc.

W praktyce więc tynkując, wykonujemy kilka warstw, co zabiera czas i pieniądze, zaś powtarzalność czynności nuży.

Nakładania tynku wyjaśniać nie trzeba (stosujemy tylko pacę). Potem wykonujemy wzory przy pomocy dowolnych przedmiotów, np. grzebieni, zacieraczki do betonu, kapsli, pumeksów, pieczątek, widelców, poziomic, rysików itp… Na końcu możemy pomalować powierzchnię.

Niestety tym sposobem nie uzyskamy wiarygodnego efektu, takiego jak imitacja betonu, czy płyt betonowych.

Zachęcamy do zapoznania się z naszą ofertą płyt betonowych, które są alternatywą dla tynków strukturalnych.